Czujesz, że nie możesz rano wstać z łóżka, masz mętlik w głowie każdego poranka, a jej ból stał się już codziennością. Sądzisz, że kolejna kawa postawi Cię na nogi, ale z każdą następną wypitą porcją czujesz, że to już nie działa. Jesteś przemęczony zarówno fizycznie jak i psychicznie. Nieustanna gonitwa myśli nie daje Ci spokoju, a zwiotczałe ciało nie pozwala ruszyć Ci się z miejsca. Bierzesz tydzień urlopu, ale nie daje to spodziewanego efektu, gdyż wciąż odczuwasz dojmującą niemoc i zniechęcenie…Co się z Tobą dzieje, przecież jeszcze niedawno praca sprawiała Ci przyjemność? Co więc się zmieniło?
Wypalenie zawodowe, to ono jest powodem Twoich niepowodzeń i nieustannie złego samopoczucia. W tej części dowiesz się jakie są jego główne przyczyny i objawy.
Syndrom wypalenia zawodowego (syndrom Burnout) – w sposób szczególny dotyka ludzi mocno zaangażowanych w swoją pracę. Jest nieodłącznie związane z długotrwałym stresem i napięciem psychicznym, a ludzie w tym stanie zazwyczaj nie dostrzegają nic prócz celu, który wcześniej sobie obrali. To właśnie oni najczęściej biorą udział w tzw. „wyścigu szczurów” zatracając się w wirze pracy bez reszty co skutkuje omawianym problemem. Zjawisko to jest szczególnie popularne w grupach zawodowych obcujących na co dzień z drugim człowiekiem jak chociażby:
- pracownicy służby zdrowia,
- terapeuci/psycholodzy,
- opiekunowie osób starszych i niepełnosprawnych,
- trenerzy osobiści/coache/mentorzy/doradcy duchowi,
- pracownicy socjalni,
- nauczyciele,
- artyści,
- dziennikarze,
- kelnerzy,
- pracownicy administracyjni,
- pracownicy służb ratunkowych,
Określenie dokładnego punktu rozpoczynającego problem jest generalnie niemożliwe z uwagi na to, że jest to proces długotrwały i rozciągnięty w czasie. Przyczyn też jest raczej wiele, jednakże jako najczęstsze wymienia się:
- długotrwałe przeciążenie obowiązkami,
- zbyt wysoki poziom empatii,
- zbyt wysoko postawiona poprzeczka w stosunku do umiejętności jednostki,
- monotonia zarówno w pracy jak i w życiu codziennym,
- zła organizacja pracy,
- niechęć do wykonywanych obowiązków wynikająca z odmiennych zainteresowań,
- perfekcjonizm,
- brak asertywności,
- brak odpowiedzialności,
- awersja do otoczenia,
- długotrwały stres i brak snu.
Jak łatwo jest się domyślić lista przyczyn wypalenia zawodowego jest znacznie dłuższa, a przedstawione powyżej stanowią ich nieliczną część. Podobnie długa jest też lista objawów wypalenia, które można podzielić na dwie grupy (fizyczne oraz społeczno-emocjonalne) i które w dużym skrócie przedstawiają się następująco:
OBJAWY FIZYCZNE WYPALENIA ZAWODOWEGO:
- chroniczne zmęczenie,
- bóle głowy,
- brak aktywności fizycznej,
- zaburzenia snu i apetytu,
- nadmierne stosowanie używek
- spadek libido
OBJAWY SPOŁECZNO – EMOCJONALNE WYPALENIA ZAWODOWEGO:
- wzmożona złość na otoczenie lub zupełny brak zainteresowania nim,
- zaniedbywanie wizyt kontrolnych u lekarza,
- introwersja (możliwe znikanie bez wyraźnego powodu)
- niemożność relaksacji,
- zainteresowania głównie związane z pracą,
- depresja, poczucie znużenia i niemocy, bezcelowości,
- nieradzenie sobie z emocjami np z agresją,
- nadmierne korzystanie ze środków masowego przekazu,
- utrata zapału do pracy,
- poczucie niekompetencji, braku czasu i marnowania go,
- trudności ze zjawieniem się w miejscu pracy i finalizacji przedsięwzięć,
- zwierzanie się pracownikom/pacjentom (w przypadku lekarzy) ze swoich problemów,
- przedmiotowe traktowanie współpracowników lub (u lekarzy) pacjentów i trudności w kontakcie z nimi,
Itp, itd.
W kolejnej części dowiesz się jak działać i radzić sobie w przypadku wystąpienia opisywanego zjawiska, tak by wyjść na prostą.