Wówczas bowiem zaczynamy poszukiwać odpowiedzi dotyczącej zagadnienia, nad którym do tej pory w ogóle się nie zastanawialiśmy. To swoisty katalizator zmian i okazja do poszerzenia własnej perspektywy. Świetnym przykładem będzie tutaj kwestia zarobkowania online. Możesz bowiem zastanawiać się jak zarabiać online albo po co w ogóle chcesz to robić. Ta z pozoru błaha zmiana zupełnie zmienia perspektywę.
Co ciekawe najczęściej tego typu introspekcje prowokują w nas pozornie przypadkowe osoby. Nie raz zapewne słyszałeś już historie o tym jak „przypadek” zmienił czyjeś życie. Dlatego tym bardziej warto zdać sobie sprawę z potęgi motywacyjnej odpowiednio postawionego pytania. Chociażby po to tylko, aby wiedzieć jak z niego świadomie korzystać.

Tymczasem pytania, które najczęściej słyszymy dotyczą codzienności. Nie zaś zagadnień natury egzystencjalnej. Być może dlatego, że wielu z nas po prostu nie potrafi pytać o mniej przyziemne kwestie. Dlatego zadając pytanie najpierw sam zastanów się z jakich pobudek chcesz poszerzyć czyjąś perspektywę oraz w jaki sposób chcesz tego dokonać.

Czy chcesz?…

• z pomocą pytań chcą ułatwić sobie podjęcie trudnej decyzji,
• wyciągnąć wnioski z minionych doświadczeń,
• odkrywać nowe możliwości – rozwijać się intelektualnie,
• mieć wybór,
• podejmować efektywną komunikację,
• budować poczucie własnej wartości,
• inspirować i zrozumieć innych oraz siebie,

Przykłady można oczywiście mnożyć.

Często też na forum publicznym (różnego typu konferencjach itp.) zdarza się, że ludzie nie garną się do zadawania pytań. Na kwestię wykładowcy „Czy są jakieś pytania?” często odpowiada cisza. Nie dzieje się tak jednak wyłącznie dlatego, że pytań w istocie nie ma, ale raczej, że samo pytanie jest źle sformułowane i już na wstępie zniechęca do dyskusji. Gdyby jednak o to samo zapytać mniej oficjalnie. Na przykład prosząc o powiedzenie słuchaczy, ile z podanych im informacji może przydać im się w codziennym życiu. Prawda, że brzmi to o wiele lepiej?

Zrezygnuj zatem z nadmiernego stosowania pytań zamkniętych zaczynających się od „co, gdzie, kiedy, jak, jakie, jakie, kto”. Możesz je przecież z powodzeniem zastąpić pytaniami otwartymi.
Czyli na przykład:

• W jaki sposób mogę zdobyć te informacje?
• Jakie są możliwości w tej sytuacji?
• Gdzie mogę szukać wiedzy na ten temat?

Na koniec małe ćwiczenie. Zastanów się proszę w jaki sposób zadajesz pytania. A może zadawanie pytań otwartych to dla Ciebie pikuś. Możesz śmiało podzielić się ze mną swoimi przemyśleniami oraz doświadczeniami (jeśli takowe posiadasz).

Bo motywacja wewnętrzna jest o tyle ciekawsza, że zadziewa się pomimo braku perspektywy wynagrodzenia za jakieś działanie. Wówczas robimy coś wyłącznie dla siebie i dlatego, że chcemy się rozwijać. Słowem, aby poszerzyć własne horyzonty oraz potencjał.

Ten rodzaj motywacji:

• sprzyja kreatywności,
• ułatwia angażowanie się,
• zwiększa zadowolenie z pracy,
• zmniejsza chęć do narzekania np z wysokości wynagrodzenia,
• polepsza samopoczucie,

Istnieje bardzo prosty sposób, aby określić z jakim rodzajem motywacji mamy w danej sytuacji do czynienia. Jeśli np podejmujemy regularną aktywność fizyczną, ponieważ wcześniej ustaliliśmy sami ze sobą, iż przydałoby się zrzucić kilka zbędnych kilogramów, wówczas mamy do czynienia z motywacją zewnętrzną. Gdy z kolei ćwiczymy, po to by np. mieć pretekst spędzenia czasu na świeżym powietrzu, w grę wchodzi motywacja wewnętrzna. A więc kluczowe jest określenie czy czegoś CHCĘ czy może jest zgoła odwrotnie i po prostu ZMUSZAM SIĘ do zrobienia czegoś, gdyż w ten czy w inny sposób ułożyły się okoliczności. Warto dodać, że motywacja zewnętrzna może przeistoczyć się w motywację wewnętrzną. Pod warunkiem, że przykładowe ćwiczenia z powodu chęci zadbania o linię, przeistoczą się w przyjemność z ich uprawiania.

Zwiększenie motywacji jest możliwe.  O ile:

• połączona jest z osobistą ciekawością,
• mamy poczucie sprawczości i wpływu na daną sytuację (chociażby poprzez wybieranie sobie zadań),
• słyszymy wyrazy uznania od innych osób,
• mamy poczucie wspólnoty – współpracujemy z innymi ludźmi,
• możemy co jakiś czas rywalizować z innymi,
• systematycznie otrzymujemy nowe wyzwania.

A w jaki sposób Ty motywujesz siebie i innych?

Przede wszystkim zdać sobie sprawę, że weekend to czas wolny, który powinniśmy wykorzystać na efektywny wypoczynek. Na przykład podejmując aktywność na świeżym powietrzu. Kategorycznie zabronione jest wobec tego planowanie zbyt wielu aktywności, po to by uniknąć zdenerwowania.

Poza tym:

NIE ZABIERAJ PRACY DO DOMU
Opuszczając w piątek biuro lub wyłączając laptopa daruj sobie rozmyślanie o pracy aż do poniedziałku. Jeśli jednak tak się składa, że musisz pracować w weekendy, wyznacz sobie przynajmniej tzw. „wolne godziny”, podczas których obowiązki służbowe pójdą w zapomnienie, zaś Ty będziesz miał czas, aby się „zresetować”.

BĄDŹ OFF-LINNE

Nieustannie jesteśmy bombardowani informacjami (niekoniecznie pozytywnymi), dlatego warto na czas weekendu odłączyć się od TV, social mediów, słowem internetu. Bo to nic złego być off-line.

PODEJMUJ AKTYWNOŚĆ FIZYCZNĄ

Nawet kwadrans w pobliskim parku może być zbawienny dla Twojego organizmu. Nie zniechęcaj się nawet pomimo niepogody, bo chodzi tu przecież o Ciebie i o Twoje zdrowie. Ćwicz, aby obniżyć poziom kortyzolu we krwi. Spróbuj medytacji, która ponoć również świetnie wpływa na samopoczucie.

NIE PLANUJ ZBYT WIELE, ODPOCZYWAJ, JEDZ DOBRZE I ZDROWO

Nic dodać nic ująć.

A jak wygląda Twój weekend?

Być może to kwestia pozbycia się nawyku z dzieciństwa, kiedy to wmawiano Ci, że okazywanie trudniejszych emocji nie jest w dobrym tonie. To bardzo częste zjawisko, że rodzice wymagają od dziecka, aby stale zachowywało się bez zarzutu. W praktyce robią mu tym krzywdę, ponieważ oczekują od dziecka tłumienia emocji. W miarę dorastania młody człowiek pozbawiony nawyku złoszczenia się jest bardziej podatny na zranienia. Dzieje się tak dlatego, że złość ma silne uzasadnienie społeczne. Potrzebujemy jej, aby najzwyczajniej w świecie móc należycie bronić swoich granic. Poza tym tak naprawdę złościmy się czy nam się to podoba czy nie. Tylko, że w przypadku ukrytej złości jesteśmy bardziej skłonni do wbijania ludziom przysłowiowych „szpilek”. Udajemy, że nic się nie stało, podczas gdy w środku kipimy z wściekłości i opracowujemy plan zemsty. Działamy wówczas najczęściej w „białych rękawiczkach”. To jest doskonały przykład agresji biernej często stosowanej przez ukrytych narcyzów.

Jeśli nie jesteś narcyzem i naprawdę zależy Ci na więzi z drugim człowiekiem, zaprzestań tego typu działań. To jest zachowanie na poziomie dziecka i choć w naszej kulturze mamy tendencję do negowania uczuć i emocji nie tylko własnych, ale też cudzych, to nie jest to dobre posunięcie.

Z emocjami lepiej się mierzyć, bo w którymś momencie i tak dadzą o sobie znać. Tylko osoby niedorozwinięte emocjonalnie (np. narcyzi) są w stanie nic nie odczuwać przez całe życie. Reszta gatunku najczęściej i tak, w którymś momencie zaczyna „kipieć” aż w końcu wybucha z powodu długo tłumionych emocji. Jedni zrobią to wolniej, inni szybciej (wszystko zależy od sposobu wychowania), ale grunt, żeby w ogóle zacząć wypuszczać emocje na zewnątrz. Nie trzymać niczego w sobie.

Wyjątkiem są sytuacje ekstremalne związane z traumą, w których ludzie wprost mówią, że odczuwają pustkę. Taki stan to dysocjacja, wtedy nawet w ciele nie pojawiają się żadne zmiany świadczące o przeżywaniu czegoś. Jest autentyczna pustka i dlatego też niektóre osoby, aby poczuć cokolwiek samookaleczają się, To są przykłady ekstremalne, gdyż można też oczywiście odczuwać emocje, których nie umie się nazwać. To dysfunkcja wynikająca w dużej mierze z tego, że w dzieciństwie bardzo często karano nas za okazywanie trudnych emocji, które wprost kazano nam tłumić.

W takich przypadkach pomocne mogą okazać się techniki poznawczo-behawioralne. Przebieg terapii będzie bardzo zależy od świadomości samego pacjenta. To znaczy poziomu umiejętności nazywania przeżywanych stanów oraz ich właściwej identyfikacji. Im „starsza” świadomość tym generalnie lepiej. Inna sprawa, że ludzie bardzo często biorą leki, które tłumią ich emocje, a więc najlepiej je odstawić (o ile nie ma ku temu przeciwwskazań medycznych). Dostrzeżenie emocji to proces (czasem bardzo długotrwały) bardzo potrzebny, gdyż tylko umiejętne rozpoznanie tego co pacjent odczuwa, pozwala zacząć terapię. Tłumienie emocji w sobie po jakimś czasie zawsze odbije się w ciele. Zaczną się dolegliwości bólowe (np. kręgosłupa) bądź żołądkowe, a długotrwałe bagatelizowanie problemu może doprowadzić wręcz do depresji. To jest ciągły stan przeciążenia i napięcia całego organizmu. Co za tym idzie kortyzol szaleje doprowadzając, chociażby do kłopotów z pamięcią.

Społeczne przekonanie, że emocje należy tłumić jest, więc straszną bzdurą. Robią to tylko zombie. Tylko czy naprawdę chodzi nam o relacje z ludźmi pozbawione zaufania? Bo do tego to wszystko prowadzi. Nie dowiemy się z kim mamy tak naprawdę do czynienia, jeśli my i osoba, z którą jesteśmy w kontakcie zaniecha okazywania emocji. Oczywiście, w procesie socjalizacji uczymy się jak wyrażać emocje i na nie reagować. Ponadto istnieją określone normy społeczne, których nie wolno nam przekraczać, ale wyrażanie emocji to absolutna podstawa funkcjonowania relacji międzyludzkich.

„Wewnętrzny krytyk” nie zawsze ma rację, a już zwłaszcza nie wtedy, gdy każe nam się wstydzić za emocje, które odczuwamy. To emocje napędzają nasz rozwój, a jeżeli będziemy je w sobie tłumić, to utkniemy w miejscu. Zastanów się, więc poważnie czy tego dla siebie chcesz.

A zatem poznaj listę pomysłów na nowe hobby.
Oto ona:

• GRY PLANSZOWE/PUZZLE Planszówki najprawdopodobniej najbardziej przypadną do gustu osobom lubiącym spędzać czas w gronie rodziny i znajomych. Z kolei introwertyków powinny zainteresować puzzle, gdyż z oczywistych powodów wymagają ciszy i skupienia (być może przy lampce wina i spok0jnej muzyce).
• ROBÓTKI RĘCZNE takie jak na przykład szycie lub robienie na drutach świetnie sprawdzą się w przypadku osób o każdej płci. To stereotyp, że tego typu zajęcia przeznaczone są wyłącznie dla kobiet (szczególnie dla tych starszych). Kurs szycia nie tylko przyda Ci się w życiu codziennym, ale też być może pomoże zaoszczędzić nieco pieniędzy. Bo zamiast kupować nowe rzeczy, zaczniesz je sobie szyć. Podobnie jest w przypadku robienia na drutach, które poza zdobywaniem praktycznej umiejętności jest też doskonałą formą relaksu i ćwiczenia motoryki małej.

• SPORT, JOGA I TANIEC – Przecież ruch to zdrowie. Udowodnij to zatem uprawiając na przykład kolarstwo co z pewnością poprawi Twoją kondycję i samopoczucie. Joga i taniec, także mogą się do tego przyczynić. Wyciszą Cię, poprawią elastyczność mięśni i dadzą większą świadomość własnego ciała oraz pewność siebie.

• NAUKA GRY NA INSTRUMENCIE. A MOŻE ŚPIEW?  –  Owszem z wiekiem trudniej jest zdobyć biegłość, jeśli chodzi o naukę gry na instrumencie bądź śpiew,    ale to nie oznacza, że trzeba rezygnować. Nie musisz być przecież wybitną śpiewaczką operową ani wirtuozem. Przede wszystkim liczy się relaks i dobra zabawa.

• BLOGOWANIE LUB VLOGOWANIE to kolejne hobby często wybierane przez panie. Kobiety często blogują, bo lubią pisać albo po prostu dlatego, że potrzebują się komuś „wygadać”. Blogi tematyczne cieszą się nie mniejszą popularnością, choć w dzisiejszych czasach chyba popularniejsze stało się nagrywanie filmów w serwisach typu YouTube. Jest to tym atrakcyjniejsze, że założenie bloga bądź kanału na platformie z filmami video trwa dosłownie kilka minut. Tymczasem frajda z robienia tego co się lubi, może trwać przez lata.

• UCZĘSZCZANIE NA RÓŻNEGO TYPU WARSZTATY – w grę mogą wchodzić warsztaty muzyczne, malarskie, ceramiczne, kulinarne a nawet stolarskie. Wybór jest naprawdę szeroki. Jest to świetna opcja dla ludzi wrażliwych na sztukę. Będąc laikiem też możesz stworzyć jakieś cudeńko okrzyknięte przez znajomych mianem „dzieła sztuki”. Nawet jeśli chodzi o gotowanie. Niektóre potrawy są tak wykwintne, że nie każdy podjąłby się ich przyrządzenia. Doceń siebie, swój trud i umiejętności. Być może dla Ciebie coś wydaje się oczywiste, ale dla innych wcale takie nie jest.

• OGRODNICTWO – Uprawa roślin przynosi wspaniałe efekty. Rozkwitające kwiaty wyglądają niezwykle efektownie. Cieszą oko nie tylko swoich właścicieli, umilają czas również gościom. Słowem, efekt końcowy wynagradza cały wysiłek włożony w ich pielęgnację.

Wybrałaś już swoje hobby? A może wciąż jesteś na etapie poszukiwań? Będzie mi bardzo miło, jeśli zainspirujesz się przedstawionymi przeze mnie pomysłami

Hobby jest tym co sprawia, że apetyt na życie wzrasta a życie nabiera cieplejszych barw. I choć niektóre z propozycji trudno jest przypisać do konkretnej płci, to jednak poddawanie się stereotypom jest dużo gorsze. Warto jest wyjść z przysłowiowej „szufladki”, po to by móc w pełni zasmakować życia.

Dziś przedstawię tylko część informacji na temat kobiecego hobby. Rozważ każdą z nich, tym bardziej że posiadanie hobby ma mnóstwo zalet.

Między innymi:

• daję szansę na rozwój,
• zmniejsza poziom stresu,
• poprawia samopoczucie,
• wyzwala dopaminę (hormon szczęścia),

Ponadto proces rozszerzania zainteresowań stanowi pracę nad samorozwojem. Podejmowanie rozmaitych aktywności pomaga zadbać o psychofizyczny stan całego organizmu. To także świetny sposób na to, aby pomimo upływu lat wciąż czuć się młodo. Atrakcyjność to wbrew pozorom nie tylko zadbane ciało, ale też ciekawe zainteresowania, które przyciągają do nas nietuzinkowych ludzi i wspomogą proces budowania pewności siebie.

Hobby nierzadko sprawdza się, również w działaniach stricte terapeutycznych, ponieważ ułatwia oderwanie się od szarej rzeczywistości. Od kłopotów sercowych, towarzyskich, rodzinnych i/lub tych w miejscu pracy. Kobiety, które do dziś mają wpajane, że rodzina jest na pierwszym miejscu, za sprawą hobby mogą nieco oderwać się od obowiązków związanych z trzymaniem pieczy nad ogniskiem domowym. A jeśli już takowe znajdzie, to wcale nie musi na nim poprzestawać. Może szukać dalej, bo posiadanie jednej pasji wcale nie wyklucza możliwości znalezienia sobie kolejnych.

Nie szukaj wymówek. Nie mów, że nie masz czasu na hobby, ponieważ jest to bzdura. Przy dobrej organizacji czasu wszystko da się zrobić. Nie można w kółko żyć wyłącznie dla innych. Jeśli wyeliminujesz (lub choćby ograniczysz) korzystanie z komputera lub telefonu, to dostrzeżesz, że są to najwięksi złodzieje czasu. Być może tracisz cenne minuty życia, a za rogiem czeka coś dużo przyjemniejszego?

Z drugiej jednak strony nowa pasja nie powinna przewrócić Twojego życia do góry nogami. Tylko dobra organizacja sprawi, że poczujesz balans. To fajnie, że masz frajdę z tego co robisz, ale nie musisz być od razu ekspertem w tej dziedzinie. W ogóle zmiany są cudowne, ale obok nich dzieje się przecież zwyczajne życie, w którym mimo wszystko trzeba jakoś funkcjonować.

Od czego zacząć? Spróbuj zaangażować się w coś niezwiązanego z życiem zawodowym. Zwróć uwagę na to co pochłania Twój wolny czas i co możesz zrobić, aby go zaoszczędzić. Myśl w perspektywie całego tygodnia a nie jednego dnia. Kiedy zaś dojdziesz do planowania czasu na hobby, tu także nie przesadzaj. To znaczy, zostaw sobie czas na spontaniczność. Planuj z umiarem.

Poza tym, aby zacząć uprawiać hobby, trzeba po prostu wiedzieć czego szukać. W tym celu warto przypomnieć sobie swoje marzenia z dzieciństwa, na które w dorosłym życiu być może nie było już czasu. Oraz uświadomić sobie jak lubię spędzać wolny czas. Inspiracją do znalezienia hobby może być zwykła rozmowa ze znajomymi, bądź też uczestnictwo w jakichś warsztatach.
Dla chcącego nie ma nic trudnego!

Propozycje zajęć omówię już za tydzień. A zatem do napisania.

Zainteresowany?

Jeśli tak, to poniżej przygotowałam listę rzeczy, które wspomogą ten proces.
Mianowicie:

• Dbałość o czas z samym sobą – Kochasz ludzi, z którymi spędzasz dużo czasu i lubisz tych, z którymi coś Cię łączy. Zatem w podobny sposób postąp z samym sobą. Bądź dla siebie, by móc połączyć się ze swoją życiową misją. Zatrzymaj się na chwilę, by odetchnąć i zastanowić się co się dla Ciebie liczy. Pamiętaj, że zawsze będzie „coś”, ale przecież musisz mieć siłę, aby to „coś” zrobić. Tak, więc nie wahaj się, aby nie robić nic poza zwyczajnym życiem. Tobie też się to należy.
• Wyrażanie siebie za pomocą słów – Świetną sprawą jeśli chodzi o kontakt z własnym wnętrzem jest prowadzenie własnego dziennika/pamiętnika albo podejmowanie się rozmaitych technik relaksacyjnych i wysiłku fizycznego bądź też uprawianie sztuki.
• Planowanie i realizacja, ale tylko w zgodzie ze sobą. Zachowanie dyscypliny w dążeniu do realizacji własnych założeń. Najpierw pojawiają się cele, potem poszczególne zadania, które zostają uwiecznione w rozmaitych harmonogramach. Proces układania planu, również może przyczynić się do autospotkania, ale aby w ogóle zacząć o nim myśleć, ciało powinno być przede wszystkim nakarmione i zadbane. Zapewnianie organizmowi posiłków, snu i ruchu to absolutna podstawa, jeśli chodzi o proces zachowania harmonii i równowagi w życiu. Gdyż jak słusznie głosi popularne przysłowie „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Gdy te warunki zostaną spełnione, pozostają jeszcze kontakty społeczne. Utrzymywanie ich z pewnością wspomaga dobrostan człowieka. Nikt z nas nie jest samotną wyspą, więc nie ma co się oszukiwać, że jesteśmy samowystarczalni.
• Umiejętność stawiania granic – Jednakże relacje te nie mogą być toksyczne. Krótko mówiąc warto wyrobić w sobie umiejętność bycia asertywnym. Jeśli to zlekceważymy, to po jakimś czasie ludzie mogą zacząć nas przytłaczać wedle powiedzenia „daj palec, a weźmie całą rękę”. Nie doprowadźmy do takiej sytuacji, bo sporo nas to będzie kosztować.
• Zachowanie autentyczności i pogody ducha – Bo po co nam są maski? Jeśli coś nam nie pasuje, komunikujmy to od razu. Porzućmy sztuczne powinności i obowiązki. Aby zachować równowagę i harmonię musisz być szczery. Po prostu.
  

        Podsumowując w 6 punktach:
Aby zachować równowagę i harmonię WARTO:

1. Zadbać o sam na sam z samym sobą,
2. Podarować sobie czas na snucie planów oraz na ich realizację,
3. Mieć na uwadze potrzeby ducha i ciała,
4. Respektować ważne relacje,
5. Dbać o asertywność,
6. Zachować autentyczność.

Odpowiedź jest prosta. Ciągły rozwój osobisty to większa wydajność i efektywność na kluczowym poziomie. Słowem, aby biznes się kręcił, osoby na stanowiskach kierowniczych powinny nieustannie doskonalić się. To podstawa, gdyż wspomaga on między innymi:

ADAPTACJĘ DO ZMIAN – Biznes to ciągła zmiana, a rozwój osobisty pomaga się do niej dostosować.

LEPSZE ZARZĄDZANIE – Rozwój osobisty to inwestycja w lepsze zarządzanie czasem oraz własnym zespołem.

KLAROWNĄ KOMUNIKACJĘ, która stanowi fundament sukcesu każdej firmy.

WYŁANIANIE SIĘ LIDERÓW I ICH ROZWÓJ – Inwestowanie w samorozwój przekłada się na lepsze przywództwo i motywowanie pracowników.

UTRZYMANIE PORZĄDKU W GŁOWIE – Radzenie sobie ze stresem pomaga wielu przedsiębiorcom, a to wszystko dzieje się za sprawą pracy nad sobą.

Jesteś przedsiębiorcą, który myśli o zwiększeniu swojej skuteczności w biznesie? Chciałbyś podziałać w tym kierunku, ale nie wiesz jak się za to zabrać i od czego najlepiej zacząć? Jeśli tak, to zacznij od podstaw. Wydaję Ci się, że łatwiej powiedzieć trudniej zrobić? Niekoniecznie.

Zapewne tym co najbardziej Ci przeszkadza jest słabe gospodarowanie czasem i priorytetami. Jeśli zgadłam, to warto byś poćwiczył techniki delegowania zadań i ustalania priorytetów. Jest na ten temat mnóstwo kursów, a zatem dla chcącego nic trudnego.

A może nie potrafisz należycie skomunikować się z zespołem albo zwyczajnie nie radzisz sobie ze stresem? To się zdarza. Rozwinięcie umiejętności słuchania, wyrażania myśli i budowania relacji, powinno pomóc. Podobnie dostępnych jest wiele technik odstresowujących. Recz jasna będzie to proces, ale nie od razu Kraków zbudowano.

Masz kłopot z planowaniem rozwoju osobistego? Spersonalizuj go, a być może wtedy będzie Ci łatwiej. Określ cele i konkretne etapy, aby nie pogubić się już na starcie.

Następnie działaj, bo rozwój osobisty stanowi o sukcesie w biznesie. Inwestując w narzędzia wspomagające ten proces, inwestujesz w siebie. Nie wahaj się tego zrobić, nawet jeśli teraz wydaje Ci się to zbędne. Inwestycja w rozwój osobisty, z czasem bez wątpienia zwróci Ci się z nawiązką.

Na forum publicznym temat ten, choć z reguły pomijany, został jednak podjęty trzy lata temu przez Unię Europejską. W bardzo dużym skrócie rezolucja Parlamentu Europejskiego podjęła decyzję w sprawie projektu gwarantującego pracownikom możliwość (a przede wszystkim prawo) bycia off-line. Jednak wejście projektu w życie zawsze wymaga czasu, toteż na chwilę obecną załatwienie tej kwestii leży przede wszystkim w kompetencjach pracowników. Nie można czekać aż sprawy wymkną się spod kontroli do tego stopnia, iż ludzie nie będą mieli motywacji, aby dalej pracować. W szczególności powinna zostać załatwiona sprawa kontaktów pracodawcy z pracownikiem, poza godzinami jego służbowej aktywności.
W czasie lockadownu, kiedy to na rodzicach spoczął w dużej mierze obowiązek edukacji dzieci, praca w standardowych godzinach okazywała się po prostu niemożliwa. To właśnie wówczas najmocniej zatarła się granica pomiędzy życiem prywatnym, a zawodowym. Ludzie musieli zasiadać do zadań służbowych nierzadko wieczorem, a co za tym idzie jakość tej pracy była słabsza, a w związku z tym również ich samopoczucie miało się dużo gorzej. Dlatego też w wielu przypadkach sprawdzonym sposobem okazało się wprowadzanie systemu zadaniowego czasu pracy, w którym pracownik rozliczany jest nie tyle z godzi pracy, a z jej efektów. Mimo wszystko dla niektórych była to pułapka, gdyż potrzebowali określenia sztywnych godzin pracy, czego wówczas nie było.

Prawo pracownika do bycia off-line podejmowane jest nie tylko w kontekście pracy zdalnej. Coraz częściej zdarza się, że firmy, których załoga pracuje z biura, zaopatrują swoich pracowników w telefony z dostępem do maila. Powoduje to, że pracownik może być w stałym kontakcie z szefem, ale ciągłe sprawdzanie maila odbywa się kosztem jego czasu prywatnego. Stąd wprowadzenie czasu off-line powinno stać się priorytetem. Pomocne w tym zakresie może stać się stworzenie wewnętrznych procedur klarownie określających mechanizmy komunikacji w miejscu pracy. Konsekwencje bierności w tym zakresie będzie ponosił przede wszystkim pracodawca mierzący się z wypaleniem zawodowym swoich ludzi, ich roszczeniami oraz koniecznością zadośćuczynienia. w skrajnych przypadkach może paść nawet oskarżenie o mobbing. Do sądów już teraz wpływają roszczenia pracowników, którym odmawia się odpoczynku, a nierzadko stosuje się wobec nich mobbing.

Prawo do bycia off-line w założeniu ma gwarantować możliwość wyłączenia narzędzi służbowych poza czasem pracy bez oskarżenie o niesubordynację. Natomiast ochroną tegoż prawa ma zająć się sąd, a wcześniej w ogóle możliwość ubiegania się o należyte traktowanie. Trzeba sobie zdać sprawę, że niemożność „wyłączenia” trybu „praca” ma swoje reperkusje tak w ciele, jak i w psychice podwładnego. Dlatego prawo to powinno mieć zastosowanie do wszystkich, bez względu na to, gdzie i czym się zajmują. Dyspozycyjność owszem, jest w cenie, ale tylko do pewnego momentu.
Proces kultury „wyłączania się” powinien być zatem wspierany przez kierownictwo. Dobrze byłoby, aby pracodawca dał pracownikowi możliwość obiektywnego, niezawodnego i dostępnego pomiaru przepracowanych godzin przy jednoczesnym szacunku do ochrony danych osobowych. W dobrym tonie byłoby także, aby aktywnie wspierał prawo do bycia off-line i ganił wszelkie przejawy chęci pozostawania „on-line”. Na przykład poprzez prowadzenie i wspieranie kampanii informacyjnej w tym zakresie.
Nie da się ukryć, że kryzys związany z COVID-19, nieodwracalnie zmienił rynek pracy. Uwypuklił jednak już istniejący problem pracowników nieumiejących „wyłączać się”. To najwyższa pora na zmiany, tym bardziej w dobie wciąż rozwijających się technologii. W przeciwnym razie problem ten będzie tylko eskalował, finalnie doprowadzając do katastrofy.

W obdarowywaniu samego siebie nie ma nic złego jeżeli robimy to z umiarem. Nie jest to, więc wbrew pozorom żaden przejaw samolubstwa czy egoizmu. Wpojono nam, że wyłącznie dbanie o dobro innych jest właściwie, ale przecież jeśli nie zaspokoimy własnych potrzeb, nie będziemy w stanie należycie dbać o innych.

Dlatego spośród wielu postanowień i prezentów dla siebie, warto wymienić, chociażby:

ZWIĘKSZENIE SAMOŚWIADOMOŚCI

Bo więcej samoświadomości, to więcej szczęścia. To wpływ na nas zdrowe i smaczne jedzenie, ćwiczenia, czas tylko dla siebie i małe przyjemności. To brak zgody na jakiekolwiek zaległości.

AKTYWNOŚĆ FIZYCZNĄ

Ruch to zdrowie. Brzmi jak banał, ale tak właśnie jest. Wizyta na siłowni, bieganie lub jazda na rowerze może naprawdę sprawić ogromną przyjemność i wywołać dumę z tego, że przekroczyło się jakąś granicę.

WYGOSPODAROWANIE CZASU DLA SIEBIE

Obojętnie czy będzie to oznaczać relaks w wannie, oglądanie filmów i seriali albo czytanie książek na kanapie, grunt, by znaleźć czas dla siebie. To powinien być stały punkt Twojego dnia, nie zaś tymczasowy luksus. Każdy potrzebuje naładować przysłowiowe „baterie” nawet jeśli oznacza to tylko kwadrans dziennie z kubkiem ulubionej herbaty bądź kawy.

WIĘCEJ SPOTKAŃ ZE ZNAJOMYMI

Jak najczęściej spotykaj się z ludźmi, a już zwłaszcza z przyjaciółmi. Każdy z nas ma problemy i potrzebuje się czasem wygadać. Przyjęło się uważać, że nikt tak nie zrozumie kobiety jak druga kobieta. Niekoniecznie tak jest, bo paradoksalnie to mężczyzna jest w stanie lepiej ocenić kobiecą sytuację (zwłaszcza tę natury sercowej) i analogicznie, jeśli to mężczyzna ma problem, powinien zwracać się z nim do kobiety. Grunt, żeby po prostu zrobiło się nam lżej.

SPRAWIAJ SOBIE DROBNE PRZYJEMNOŚCI

Nie wahaj się kupować sobie tego na czym Ci zależy (zwłaszcza jeśli masz na to fundusze). Nie oszczędzaj na sobie, bo pieniądz jest energią, która, jeśli nie jest blokowana, zawsze do nas wraca. Teraz masz ku temu wspaniałą okazję. Może jest coś o czym zawsze marzyłeś, ale nigdy nie miałeś odwagi sobie tego sprawić uważając, że masz ważniejsze wydatki? Jeśli tak, to przyszła najwyższa pora na to, by nadrobić zaległości.

Rozpieszczaj siebie, gdyż raz jeszcze podkreślę – to co wypuszczamy, zawsze do nas wraca. Życie w niedostatku przyciąga go jeszcze więcej, dlatego czym prędzej zmień myślenie i odwróć ten stan. Obdarowywanie samego siebie jest chyba wciąż niezbyt popularne, ale to najlepszy sposób na to, by trwać w szczęściu i obfitości przez długie lata.